SketchUp - edycja plików typu STL

Gro modelarzy i osób używających drukarek 3D często pobiera z internetu gotowe modele lub też elementy w formacie plików STL, czyli praktycznie gotowych części do wydruku. Wystarczy je jedynie wczytać do jakiegoś slicera, zapisać jako OBJ i drukować. Problem pojawia się, gdy pobrany model STL wymaga poprawek, edycji czy też jakichkolwiek innych prac. Na co dzień używam do tworzenia modeli 3D SketchUpa i w tym artykule chciałem opisać, jak sobie radzić właśnie z takim problemem. 
SketchUp jako taki nie pozwala na import i wczytanie STL-a.
Opcje importu są bardzo okrojone.

Ale mamy coś takiego jak wtyczki i wśród nich znajdujemy odpowiednią, która daje nam  możliwości importu pliku STL.
Wtyczka ta nazywa się SketchUp STL ( sketchup-stl.2.2.0.rbz )  i możemy ją pobrać ze strony : https://extensions.sketchup.com/extension/412723d4-1f7a-4a5f-b866-281a3e223337/sketch-up-stl

Strona ta wymaga jakiegoś zalogowania, można to zrobić przez konto google .

Gdyby ktoś miał problemy z pobraniem to może ją pociągnąć bezpośrednio ode mnie. 
Link do pobrania : https://drive.google.com/file/d/10dG7xj-4fQWBNv_g5lTAVlDgcwX5luf2/view?usp=sharing

Wtyczkę po pobraniu instalujemy tradycyjnie, czyli po uruchomieniu Sketchupa wchodzimy w menu Window -> Preferences -> Extensions i klikamy na klawisz Install Extension.

Wybieramy pobrany plik i instalujemy.

Ponownie uruchamiany SketchUpa i w MENU File->Import pojawia nam się do wyboru format STL.

Teraz warto zwrócić uwagę na Opcje importu STL-a, dostępne pod klawiszem Options.
Jeśli nie zaznaczymy widniejących pól : Merge coplanar faces ( połącz współ płaszczyzny ) i Attempt to repair non-solids ( próbuj naprawić nie wypełnione płaszczyzny ) , SketUp wczyta nam model jako zbiór trójkątów, gdzie trudno nam będzie cokolwiek poprawić w miarę rozsądnym czasie.

Plik trójkątów.

Jeśli jednak opcje te zaznaczymy, to otrzymamy model, który bez problemu możemy edytować.

Czysty plik do edycji.

I w tym momencie świat staje przed nami, jak to mawiają optymiści - otworem, pesymiści dokładnie zaś wiedzą o który dokładnie otwór chodzi :).

Mam nadzieję, że zawarta tu "wiedza" pomoże komuś w zmaganiach,
jeśli sami używacie innych przydatnych plug-inów dajcie znać. 

Ja w Modelmotor

Drodzy czytelnicy mojego blogu. Do pewnego czasu byłą tutaj zakładka zatytułowana JA W MODELMOTOR. Była tam cała masa technicznych informacji, wskazówek o modelarstwie lotniczym, o budowie, oblatywaniu modeli, wyborze sprzętu  itd.
Przez kilka lat pisałem na zlecenie tej firmy.
Jednak stało się tak, że MODELMOTOR zakończył działalność, przez to linki, które tam kierowały do poszczególnych artykułów przestały funkcjonować. Postaram się materiały tam zamieszczone przywrócić do życia i raz jeszcze zamieścić je już bezpośrednio na blogu.

Pozdrawiam wszystkich i proszę o cierpliwość.

T12-X stacja lutownicza

 Lata walki z różnego rodzaju kolbami, stacjami lutowniczymi z Lidla, lutownicami transformatorowymi skłoniły mnie w końcu do podjęcia decyzji w sprawie zakupu jakiejś w miarę dobrej i uniwersalnej stacji lutowniczej. Poszukiwania rozpocząłem oczywiście w internecie i na youtubie. Trochę mądrzejszy odbyłem tez kilka rozmów ze znajomymi, którzy na co dzień zajmują się zawodowo lutowaniem i mają w tym temacie określone i duże doświadczenie. ( Zbig o Banax  - dzięki za wskazówki ). 
Po tych rozmowach dotarło do mnie że nie stacja jako taka, a raczej "system" oparty o konkretne groty, gdzie grot to zintegrowana z nim grzałka i czujnik temperatury

Założenia systemu :

• średnia półka cenowa całości
• duża szybkość rozgrzewania
• dobra pojemność cieplna
• w miarę tanie i łatwo dostępne groty - cena grota to około 20 zł
• możliwość szybkiej wymiany grota
• różnorodne groty pod kątem zastosowań

Oczywiście nie jest mi potrzebny sprzęt za ileś tam set złotych , postanowiłem przeznaczyć maksymalnie jakieś 400 dukatów, znaczy złotych. Sprzęt JCB raczej nie wchodził w grę, po analizach i przemyśleniach  podparty opiniami z internetu mój wybór padł na system oparty o groty T12. Jest cała masa tych stacji, kilka filmów jak samemu w oparciu o "kity" taką lutownicę , a raczej stację zrobić.
Jak zakupiłem stację OSS T12-X w firmie Katemedia


Wnioski z pierwszych chwil użytkowania.

• Trzy predefiniowane temperatury.
• Duża moc - 72 W.
• Szybkość nagrzewania do zadanej temperatury to około 3-3,5 sekund.
• Trzymanie mocy i temperatury w trakcie lutowania w mojej opinii bez zarzutu.
• Bardzo miękki i poręczny przewód łączący stację z samą kolbą.
• W doku stacji ( uchwycie kolby ) można trzymać ( przechowywać ) dodatkowe groty.
• Małe, kompaktowe wymiary
• Z minusów - krótki kabel zasilający, ale na szczęście to typowy kabel "komputerowy" więc z wymianą na dłuższy nie ma żadnego problemu.

Polecam każdemu, kto szuka czegoś takiego,
w tym przedziale cenowym chyba niczego lepszego nie da się dostać. Proponuje zaznajomić się
z opiniami serwisantów, których trochę da się znaleźć na youtubie. Poniżej kilka fotek stacji.

VI ZLOT "WARBIRDS 2021"

 

Kolejny VI zlot modelarski w Bobrownikach.

Sportowy Klub Modelarski już po raz szósty w dniach 21 – 23 lipca 2022 r. na swoim lotnisku modelarskim w Bobrownikach organizuje Zlot Modelarzy Redukcyjnych RC „WARBIRDS 2022”. 

Na zlot zapraszamy wszystkich modelarzy zajmujących się „redukcją”. 

Szczególnie serdecznie zapraszamy wszystkich posiadających modele samolotów wykorzystywanych w lotnictwie wojskowym.

Więcej informacji o zlocie znajdą Koledzy na naszej witrynie internetowej www.skm-bobrowniki.pl.,

na której to również znajduje się informacja jak do nas dojechać, za pomocą zamieszczonego formularza zgłosić chęć uczestnictwa w zlocie, zapoznać się z proponowanym porządkiem zlotu i wiele innych informacji o zlocie i nie tylko.

Czy warto do nas przyjechać? O to pytajcie tych którzy już u nas byli.

W witrynie internetowej w dziale „Galeria” możecie pooglądać zdjęcia i filmy z poprzednich edycji zlotu.

Zapraszamy

Członkowie Sportowego Klubu Modelarskiego w Bobrownikach 

Festiwal modelarski Bytom 2022

 

Warto być.

Miejsce :

Hala Sportowa "Na Skarpie"

ul. Frycza Modrzewskiego 5a

41-907 Bytom

Termin : 

Godziny dla zwiedzających wystawę:

Sobota 14 maja 2022 r. 13:00 - 17:00

Niedziela 15 maja 2022 r. 9:00 - 12:00

Więcej informacji na : https://bytom-model-festiwal.pl

MULTIPLEX Extra 330LX

NOWY MODEL MILTIPLEXA

Multiplex oficjalnie zaprezentował dzisiaj nową EXTRĘ.

Na ten moment dane samego modelu są bardzo ubogie :

- Rozpiętość - 1260 mm

- Waga do lotu 1450 g

- Zasilanie 3S 2600

T34/85 ZVEZDA - unboxing

"Z pudła brane", tym określeniem będę nazywał od teraz moje boje z plastikami. Do tej pory przez lata kleiłem jedynie modele takich firm jak : Tamiya, Italeri, Dragon, Academy Minicraft i Trumpeter.
Tym razem postanowiłem sięgnąć po wyrób zza wschodniej granicy. T-34 już u mnie na półce stoi, jest to jednak wersja z armatą 76 produkcji Tamiyi - model już leciwy. Czołgi radzieckie jak i radzieckie samoloty to dla mnie może nie kwintesencja, ale coś powiedzmy fajnego.

Sam model zapakowany jest w solidne pudło, jak każdy wyrób Zvezdy na stronie czołowej fajna grafika, na tylnej zdjęcie samego modelu, po bokach tabela kolorów potrzebnych farb, podane wymiary, ilość elementów itd. 

Ramki z elementami zapakowane w dwa worki foliowe.
Doskonale zabezpiecza to wszystkie elementy modelu.
W osobnym woreczku znajdziemy elementy przezroczyste, kawałek siatki oraz dołączone kalkomanie.
W przypadku tego modelu mamy dwa schematy malowania.

Dołączona instrukcja modelu w czytelny sposób objaśnia kolejność

 jego składania i klejenia, pierwsza strona to krótki rys historyczny, uwagi itd, Znajdziemy tu opis ramek z numeracją poszczególnych elementów użytych do budowy modelu, niektóre z części widocznych na ramkach są wykreślone z opisu ramek, co pozwala domniemywać, że w tym konkretnym modelu nie są one używane, ale może pojawiają się w innym T-34 Zvezdy. Dołączona jest instrukcja malowania w postaci kolorowej wkładki z wyszczególnieniem farb z palety Zvezdy i ich odpowiedników Tamiyi.

Trochę o samych ramkach, a raczej odlanych w nich elementach.

Przyzwyczajony do doskonałości odlewów Tamiyi, nawet tej starej z początku lat siedemdziesiątych z niemałą ciekawością odpakowywałem worki Zvezdy, to mój pierwszy ich model. Co mi się w oczy rzuciło, to jakaś dziwna niejednorodność samego odlewu, na fotografii obok widać to doskonale, jakieś zacieki, wygląda to tak jak źle wymieszana farba.

Z drugiej zaś strony fantastycznie oddana faktura, co akurat widać w przypadku wieży tego czołgu, czysty żeliwny odlew, ślady spawów przypominają faktycznie spawy. Na wypraskach nie zauważyłem nadlewek, co zdarzało mi się w przypadku modeli Italeri i Academy, nie znalazłem też nie dolewek, czy tez jam skurczowych, wszystkie elementy naprawdę są czytelnie ponumerowane i w logiczny sposób umieszczone na ramkach.

Producent oddał nawet bardzo drobne elementy bez uproszczeń typowych dla modeli innych firm, nie obyło się niestety bez małych wpadek, nie zawsze da się element tak zaprojektować by nie było na nim widać śladów po wypychaczach, czyli jednak odrobina szpachlówki będzie w niektórych miejscach potrzebna.
Jak wspomniałem wcześniej będę kleił metodą "prosto z pudła", czyli żadnych toczonych luf, pięciu blach itd. Nie mam zamiaru tez bawić się w jakieś pomiary i sprawdzania zgodności z dokumentacją i skalą.

Elementem ostatnim są gąsienice tego modelu, znajdziemy je na osobnej ramce koloru "metalowego", składają się z pojedynczych elementów, grup elementów i większych odcinków. Klejenie tego typu gąsienic stanowiło dla mnie jakiś tam problem, w przypadku tego modelu Zvezda zastosowała fajny patent, otóż gąsienice układamy na odpowiednim wzorcu, który oddaje ich ułożenie na kołach, prosto, bez stresu itd. W kolejnej części postaram się pokazać model po sklejeniu, a później sam proces malowania, brudzenia itd.
 

RADIOMSTER TX16 - mój unboxing.

 "Bo kto bogate... wróć, głupiemu zabroni", czyli kolejny nadajnik w mojej stajni.

Radiomaster – marka powstała w wyniku podziału, czy też rozejścia się wspólników tworzących firmę Jumper. Firma poszła swoja droga i namieszała nieźle na rynku aparatur średniej klasy, gdzie do tej pory FrSky grał pierwsze skrzypce. Szukając radia, które pozwoli mi wejść w świat FPV zdecydowałem o jego zakupie. W tej części postaram się jedynie skrótowo opisać co otrzymujemy po wyjęciu z pudełka, w dalszej spróbuje porównać to radio z innymi które posiadam, wskazać plusy i minusy, które oczywiście są jedynie moją opinią, później być może coś o filozofii oprogramowania tego nadajnika. 

Radio to obsługuje 16 kanałów, występuje na rynku w dwóch wersjach różniących się drążkami, w tańszej wersji drążki tradycyjne, w droższej gimbale Hall'a, do tego obsługa wielu systemów – wbudowany moduł Multi-Protocol, miejsce pod moduł nadawczy zewnętrzny na przyłączu zgodnym z JR-em, alarmy wibracyjne, pełne wsparcie dla Crossfire, ekran dotykowy, dużo miejsca na pakiet zasilający i ładowanie przez port USB-C. Do tego Open-TX – czyli system cały czas poprawiany przez grono zapaleńców. Na ten moment radio to stosunkiem możliwości – cena deklasuje wszystkie inne znajdujące się na rynku.

Radio przyszło do mnie zapakowane w małe tekturowe pudełko, w środku znajdziemy "walizeczkę" z pianki mieszczącą nadajnik, prócz tego fajny breloczek, komplet sprężyn dodatkowych do gimbali, kabel USB-C, krótką instrukcję i płachtę naklejek.

Obudowa radia.

Nadajnik jest dość spory, pewnie jednak leży w rękach, plastik nie "skrzypi" i nie poddaje się naciskowi. Waga radia z kompletem ogniw 18650 oscyluje w granicach 850 gram. Radio jest dość ciężkie, ale pewnie leży w dłoniach.

Uchwyty – "gripy" dobrze leżą w dłoniach i palcach, szkoda jednak ze nie zostały pokryte gumą.
Palce niejako same układają się na nadajniku i pozwalają na pewne jego trzymanie mimo dość dużego rozmiaru. Z tyłu obudowy znajdziemy komorę na dodatkowy moduł nadawczy i sporych rozmiarów gniazdo na pakiet zasilający.

Góra obudowy.

Tutaj pod klapką znajdziemy port USB-C służący do komunikacji z komputerem, oraz gniazdo DSC – port trenera.

Dół obudowy.

Po odsłonięciu klapki znajdziemy.

Port USB-C służący jedynie do ładowania nadajnika, dwa porty typu UART służące ponoć do własnego typu projektów rozbudowujących nadajnik ( poszukam po necie co o tym piszą ) , mamy tam slot karty pamięci mikro SD – w zestawie dostajemy kartę o pojemności 256 MB. Mała uwaga – uważajmy przy wyciąganiu a zwłaszcza wkładaniu tej karty, ponoć lubi ominąć port i wpaść do środka nadajnika. 

Sterowanie komputerem – INTERFACE i wyświetlacz.

Radio wyposażone jest w wyświetlacz kolorowy o rozmiarach 4,3 cala  o rozdzielczości 480 x 272 piksele. Wyświetlacz jest wyposażony w funkcje dotyku.

Do obsługi radia w warunkach lotniskowych służy nam odpowiednia klawiatura, dotykowy ekran i pokrętło zatwierdzeń.

Radio posiada dwa duże klawisze główne SYS i MDL, gdzie SYS wywołuje ogólne funkcje ustawień samego radia , a MDL odpowiada za ustawienia konkretnego modelu. Po poszczególnych funkcjach nawigujemy z pomocą pokrętła i czterech klawiszy umieszczonych z lewej strony wyświetlacza.

Przyciski nawigacyjne to RTN , PAGE +, PAGE – i TELE. - opiszę je w którymś z następnych artykułów.

Pokrętło – rolka nawigacji znajduje się z prawej strony i co ważne jest to rolka metalowa o ostrych krawędziach, a nie żaden plastikowy "badziew". Obracając nią wybieramy poszczególne opcje, a swój wybór zatwierdzamy poprzez nacisk na rolkę.

I wreszcie "crème de la crème" czyli gimbale. Żadnych kompromisów, to co najlepsze,
czyli drążki  na czujnikach Hall'a. Nic dodać i nic ująć.

W następnej części postaram się to radio porównać od strony wygody, użytkowania z innymi nadajnikami, które posiadam.

KRAKEN

 

Jak duży może być model szybowca depronowego ?. Odpowiedź to KRAKEN.
Trochę danych technicznych : 

• rozpiętość - 568 cm
• waga do lotu - 3,2 kg
• konstrukcja z depronu 6 i 3 mm
• 7 serwomechanizmów

Trochę więcej na facebooku, gdzie model ten znalazłem. Tam też film ukazujący model w powietrzu.

Nowy rekord świata szybkości modelu szybowca.

A jak szybko taki model poleci ?. Czasami takie pytanie pada, zazwyczaj od przygodnych obserwatorów.
Cóż 548 mil na godzinę i to bez napędu chyba robi wrażenie.

 
1 mila lądowa to około 1,609 km = 1609 m

Czyli rekord ten wynosi  - łatwo policzyć :)

Kolejna granica do przekroczenia to 550 mph, pewnie niebawem.

New World Record RC Airplane Speed 548mph